STAPOPREIS

Een Pelgrimstocht is behalve een fysieke tocht vooral een tocht naar binnen.

DE VOORBEREIDING

Ergens ontstaat de wens om weg te gaan, een hang naar het onbekende, het avontuur, even los te komen van alle patronen, afstand te nemen, bezinning, genezing, verwerking......Zoveel mensen, zoveel redenen om op weg te gaan.

Dan zijn er alle praktische voorbereidingen, de route uitzoeken, het vervoer ernaar toe regelen, trainen en bepalen wat je meeneemt, of liever, wat je NIET meeneemt!

OP WEG

Je stapt uit je comfortzone. Voor de een is dat makkelijker dan voor de ander, maar iedere pelgrim moet zich uiteen zetten met onzekerheid: wat voor weer wordt het, kan ik de weg vinden, kan ik het aan, kan ik eten, onderdak vinden, wie zal ik (weer) ontmoeten?

Verder is het vooral een heel simpel leven. Je gaat op weg met alleen het meest noodzakelijke. Elke dag is hetzelfde; opstaan, wassen, dezelfde kleren aantrekken, lopen, ontbijten, lopen, lunchen, lopen, plek voor de nacht vinden, douchen, kleren wassen, wat rusten, avondeten, slapen. Je hoeft je ‘s morgens niet af te vragen of je nou zin hebt of niet, je hoeft wat dat betreft geen enkele keus te maken. Dit is gewoon je 'werk', simpel.

Hier ontstaat ruimte, die zich overigens niet meteen vult met grote inzichten. Integendeel, alles wat je in je 'gewone' leven tegenkomt, is hier ook en vaak veel sterker: onzekerheid, angst, verveling, zelfveroordeling, irritatie, geklets in je hoofd, boosheid, afzien,' is dit het nu?', gebrek aan zingeving, verdriet, eenzaamheid .....

Maar ook plezier, vriendschap, verwondering, stilte, schoonheid, ontmoetingen, rust, inzichten, hulp, liefde.......

Voor mij is het lopen meditatie; een poging werkelijk open in het nu aanwezig te zijn.

Tijdens mijn eerste Camino heb ik ervaren dat het heel behulpzaam kan zijn om een gesprekspartner te hebben. Iemand waarmee je kunt reflecteren, patronen ontdekken, iemand die je misschien op blinde vlekken kan wijzen, nieuwe ideeën aan de hand kan doen...

Naar aanleiding hiervan heb ik een aantal keer een Journey met medepelgrims gedaan. Er komen allerlei dingen los. De Camino fungeert als een soort snelkookpan. En dan is het heel fijn om de mogelijkheid te hebben met dat wat bovenkomt een Journey te doen. De kracht hiervan zit enerzijds in het verwerken en loslaten van zaken en anderzijds in het ervaren van wie je werkelijk bent, van je eigen kracht.

ONTMOETINGEN

Een belangrijk aspect aan een pelgrimstocht zijn de ontmoetingen. Je loopt niet alleen, mensen uit alle windstreken lopen hetzelfde pad, allemaal met hun eigen verhaal. Wat al deze mensen verbindt, is de wens dit pad te lopen.

De vraag "wat brengt jou hier" is naar mijn ervaring bijna in alle gevallen de aanleiding tot werkelijk contact.

Voor mij vormen deze ontmoetingen ook een wezenlijk onderdeel van de Camino.

HET DOEL

Welk doel je jezelf ook stelt; Santiago of een andere stad, zo veel dagen lopen, zo veel kilometer...., uiteindelijk is het doel de reis zelf. Fijn als je je voorgenomen doel haalt, maar ook wanneer dit door omstandigheden niet lukt, kan de tocht net zo geslaagd zijn.

THUISKOMEN

Een van de moeilijkste dingen van een pelgrimstocht is het thuiskomen.

Wat neem je mee in je dagelijks leven. Hoe kan je wat onderweg zo vanzelfsprekend was, integreren in je dagelijks leven.

WAAROM? Vragen aan pelgrims die op weg gaan.